ما آدم هايِ لاکچري و ورژن بالايي نبوديم.
ما دوست داشتنمان سنتي بود و
محبت کردنمان در نهايتِ سادگي
دور زدن را به ما ياد نداده بودند
و ريشه ي مشکلاتمان همينجا بود!
شايد اگر هفت خطي بلد بوديم
از صداقتمان برايِ خودمان کلاه نمي بافتند
شايد اگر کمي سياست داشتيم
محبتمان ، قفلِ اسارتمان نمي شد
ما با تمامِ مردمِ اين حوالي فرق داشتيم
نبايد ساده تربيتمان مي کردند.
اين روزها
کسي جنبه ي محبت ندارد!
سادگي ، خطايِ بزرگيست
و "اصالت"
به هيچ دردي نمي خورَد
چاره اي نيست!
بايد کمي هم "بد" بود
بد بودن
چاشنيِ حياتيِ اين روزهاست.
??نرگس صرافيان طوفان
درباره این سایت